Three stars and a sun...

Life Goes By
By Francis M.

When trials stone
Will you think straight?
When you were young,
In the dark, weren't you afraid?
Did you play? in the showered rain
Did you play all day,
Did your clothes have muddy stains
But now you're on your own, you think you own the world
But now you're all grown up, you try to use the big words
You try to solve it all because you think you can
The less you know, the more you understand and think that

Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (think of that)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (now think of that)

When times have changed
You changed too
When dies straights come
Come to straight at you
When fear sets in, how do you react
When you're ask why? will you answer back?
But now you're on your own, you think you own the world
But now you're all grown up, you try to use the big words
You try to solve it all because you think you can
The less you know, the more you understand and that

Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (think of that)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye

When things are rushed, how'd you satisfy?
When hearts are crushed, do you feel the pain inside?
When you feel down, do you get the blues
When you play around, do you win or lose?
But now you're on your own, you think you own the world
But now you're all grown up, you try to use the big words
You try to solve it all because you think you can
The less you know, the more you understand and think that

Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (think of that)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (now think of that)

When you play around, do you win or lose?
But now you're on your own, you think you own the world
But now you're all grown up, you try to use the big words
You try to solve it all because you think you can
The less you know, the more you understand that

Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (think of that)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (for you and I)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (for you and I)
Life goes by,
Life goes by
In just a blink of an eye (for you and I)
Life goes by,
Life goes by,
Life goes by,
Life goes by,
Till fade

Powered by eSnips.com

LP 35: Ang Pagwawagi!

Paano nga ba ang mag-wagi o maging isang wagi? Kapansin-pansin sa aking inilakip na litrato ang kaka-ibang kulay ng isang itlog na maaring kumukuha ng iyong atensyon sa ngayon habang pinagmamasdan mo ito, dahil sa kanyang kaka-ibang kulay ay mas nagiging kapuna-puna... Maaring ang dating sa iba ay may kagandahan at maari rin naman ordinaryo lamang, pero paano naman kaya kung ang naging kulay ng itlog na ito ay itim? Siguro ay ma-iisip mo na parang naihantulad siya sa isang itim na tupa, na may hindi magandang impresyon... May nakakapag-isip din siguro na maaring maganda ang kanyang kulay sa iba pero ang nasa loob pala ay bulok na...

Sa ating pamumuhay, marami tayong nakakahalubilong iba't-ibang klaseng tao, iba-ibang pag-uugali at iba-ibang paniniwala... Napapansin natin ang kakaibang katangian nila at kung minsan ay mas napupuna pa natin ang pintas o mga maling nagagawa nila, kaysa sa kung ano ang kabutihan at kagandahan ng kanilang nagagawa o naibibigay... Siguro ay dahil sa kung minsan ay hinde natin nabibigyang halaga ang kanilang kagandahan o ang kabutihang naibabahagi sa lahat, na dapat ay atin din bigyang halaga at pasasalamat... Pero may mga tao din na tahimik lamang at inu-una pa ang kapakanan ng iba kaysa sa kanyang sarili, na mas ginugusto pang maging maligaya ang iba... May kanya-kanya talagang pamamaraan para ikaw ay magwagi, maaring madalas kang matalo sa laban, ngunit kapag ikaw ay nag-wagi na, ay may labis namang kasiyahan ang dulot... Maari din namang nag-wagi ka ngunit may kapalit namang mahahalagang bagay na kinakailangan mong isakripisyo...

Para sa akin, kung saan ka masaya at kung ano ang gusto mo ay yun ang gawin mo, hangga't wala kang ginagawang masama o hinde ka nakakapinsala at alam mong wala kang inaagrabyado, maaring nasa tamang lugar ka... Pilitin mong maabot ang mga gusto mo at sa oras na makuha mo ang iyong minimithi kahit sa simpleng bagay ay may labis kang kasiyahan na madarama at maari mong sabihin na ikaw ay nag-wagi...

LP 31: Kadiliman

Isang magandang araw ng Huwebes ang aking pagbati... Ano nga ba ang minsan mayroon sa kadiliman? Minsan, ito ay kinakatakutan at kuminsan naman ay kina-aaliwan... Sa thema ngayon ay tila yata napapanahon sa papalapit na araw ng mga patay, kung kaya ay ito ang larawan na ito ang aking inilakip...

Hindi ba at kay kagandang tignan ang paligid sa gabi kapag kabilugan nang buwan? Ang iba ay nagtatakutan, ang iba ay naglalaro ng taguan at ang iba naman ay naglalambingan...

Dito sa gitnang silangan kung saan ako'y kasalukuyang naroon, may kahirapan ang maglakad sa kadiliman... Walang kasiguraduhan ang iyong kaligtasan at di mo alam kung mayroon bang panganib na naghihintay kung kaya't hinde mo na pipiliin pang dumaan at maglakad sa dilim... Siguro naman ay kahit saang lugar lalo na at kung ikaw ay isang dayuhan sa ibang bayan ay talgang nakakatakot lumakbay sa kawalan... Hindi mo alam kung ano ang mayroon at tila ba isa kang bulag na mangangapa sa dilim...

LP 30: LIWANAG

Pagkatapos nang Apat na buwan... Ang inyo pong lingkod ay susubukang sumali at makibahagi sa sining nang photographiya... Medyo may katagalan ang aking pananahimik at pagkawalan dito... Matagal-tagal ko rin hinde na bigyang pansin ang aking blog at marami-rami rin akong napabayaang aktibidades... Paumanhin po sa lahat at hiling ko sa inyo ang inyong mumunting pang unawa...

Sa aking muling pagsali at pagbabahagi... Lalo na sa thema ngayon na may pinamagatang LIWANAG... Para sa akin ay ito ang larawan aking maibabagagi at makakapag bigay expresyon nang aking nais sabihin...

Salitang LIWANAG... Maraming kahulugan at mraming ipinapahayag... Sa ngayon ang dating sa akin nang salitang LIWANAG ay aking maikukumpara sa pang araw-araw na pamumuhay... Lalo na sa ngayon na kay raming problema na ating hinaharap...

Inilakip ko ang larawan na ito upang magbigay simbolo sa lahat na sa bawat araw na darating sa ating buhay ay may panibagong pagkakataon at Liwanag na magbibigay pag-asa... Pag-asa na upang tayo at magbago... magsumikap... at magkaroon nang panibagong pagkakataon at pag-asa na magkaroon nang magandang kinabukasan...

Hinde natatapos ang lahat dahil sa isang kasawian O di kaya pagsaubok sa ating buhay... Isipin natin na sa bawat pag sikat nang haring araw sa panibagong araw ay mayroon tayong pag-asa at pagkakataon...

LP #11: Kalayaan

Bago po ang lahat... Isang magandang araw po ulit nang Huwebes ang aking pag-bati sa inyo... Sa ngayon linggong pong ito ang ating tema ay Kalyaan... Maraming naghahangad ng kalayayaan... Maging sa malaki o maliit na bagay ay maraming dahilan na humihingi ng kalayaan...

Sa kadahilanan pong wala akong gaanong mailathala tungkol sa kalayaan at dahil narin sa gusto kong matapos agad itong akda na ito, ako po ay humingi ng opinyon ng iba... Hindi po ito tungkol sa kalayaan ng ating bansa... Ang aking maibabahagi po sa ngayon ay tungkol sa isang tao na aking nakilala kama kailan lamang na tila nahulog ang aking kalooban...

Tawagin nalang natin sya sa kanyang initial na R.R.P. At ito po ang kanyang nasabi...

"Hindi makakamtan ng isang tao ang tunay na kalayaan na gusto niya habang my sakit at hinanakit at galit na nararamdaman sa puso ng isang tao... Kailangan ng isang tao na nakakulong sa rehas ang kapatawaran sa kanyang puso para makamtan niya ang kalayaan na hinhanap niya... Hinahanap ng tao na nakakulong sa rehas ang kapatawaran ng mga taong ngbigay sa kanya ng sakit... Kung sakaling dumating yung hinihingi ng kanyang kapatawran masasabi kong maari ng mkalaya ang buong pagkatao at ang kanyang puso..."

Medyo tungkol sa karaniwang pananaw ang kanyang nasabi, may kaguluhan ngunit kung iyong iintindihin ay may kahulugan... Sya ang aking hiningan ng opinyon sa kadahilanang marami akong istoryang nalaman tungkol sa kanyang buhay, mga hirap at pasakit na pinagdaanan maging pisikal o kaya ay mapa-emosyonal, mula pa sa kanyang pagkabata at hanggang sa ngayon... Hindi ko lubos maisip na sadya palang may mga taong malulupit, kahit na sa sarili mong magulang pala ay maari mong danasin ang lupit at sakripisyong sadyang hindi mo gugustuhin... Maging sa mga kanyang minahal sa buhay ay dinanas nya ang mga kalupitan na hindi mo aakalaing magagawa ng isa mong minamahal...

Ang akala ko noong una ay sa komiks lang nangyayari ang mga ganong bagay, may mga nangyayari din palang ganoon sa totoong buhay... Kung kaya't kapag nakikinig ako sa mga bawat malulungkot na istoryang kanyang naranasan, may matinding galit at lungkot din ang aking nararamdaman... Paano kaya makakalaya ang isang tulad niya sa mga malulupit at malulungkot na ala-alang ibinigay sa kanya... Kung may magagawa lang akong paraan upang maipsan ang kanyang mapupoot na ala-ala... Sanay aking magawa kahit sa pinaka simpleng paraan... Hiling ko lang na sana nga ay makatulong ako sa kanya...

LP #11: Kalayaan

LP#10 Pag-iisang Dibdib

Tila po napahinga ako sa aking pag-gawa nang aking blog at bibihira ko na itong nabibisita... gayunpaman, kahit paminsan-minsan ay dapat at kinakailangan nga namang i-update...

Atin pong ibalik ang kwento sa tamang tema... Sa linggong ito ay kay ganda at sagradong tema ang mapag-uusapan... Napapanahon nga naman ng mga pag-iisang dibdib, sadya po yatang kapag buwan ng Hunyo ay kay raming nakikipag-isang dibdib... Dalawang pusong nagmamahalan at nagsusumpaan sa harap nang altar...

Sa ngayon... Ito po ang aking maibabahagi... Hindi ko man nasaksihan ang pag-iisang dibdib nilang dalawa, masasabi ko naman na meron kaming alala-alang maibabahagi sa kanila... At ito po ang ilan sa mga iyon...

Yan po lamang ang ilan sa aking maibabahagi... Hiling ko na sana ay maging mas matibay ang kanilang pagsasama at maging masagana ang kanilang pamilya...