Bago po ang lahat... Isang magandang araw po ulit nang Huwebes ang aking pag-bati sa inyo... Sa ngayon linggong pong ito ang ating tema ay Kalyaan... Maraming naghahangad ng kalayayaan... Maging sa malaki o maliit na bagay ay maraming dahilan na humihingi ng kalayaan...
Sa kadahilanan pong wala akong gaanong mailathala tungkol sa kalayaan at dahil narin sa gusto kong matapos agad itong akda na ito, ako po ay humingi ng opinyon ng iba... Hindi po ito tungkol sa kalayaan ng ating bansa... Ang aking maibabahagi po sa ngayon ay tungkol sa isang tao na aking nakilala kama kailan lamang na tila nahulog ang aking kalooban...
Tawagin nalang natin sya sa kanyang initial na R.R.P. At ito po ang kanyang nasabi...
"Hindi makakamtan ng isang tao ang tunay na kalayaan na gusto niya habang my sakit at hinanakit at galit na nararamdaman sa puso ng isang tao... Kailangan ng isang tao na nakakulong sa rehas ang kapatawaran sa kanyang puso para makamtan niya ang kalayaan na hinhanap niya... Hinahanap ng tao na nakakulong sa rehas ang kapatawaran ng mga taong ngbigay sa kanya ng sakit... Kung sakaling dumating yung hinihingi ng kanyang kapatawran masasabi kong maari ng mkalaya ang buong pagkatao at ang kanyang puso..."
Medyo tungkol sa karaniwang pananaw ang kanyang nasabi, may kaguluhan ngunit kung iyong iintindihin ay may kahulugan... Sya ang aking hiningan ng opinyon sa kadahilanang marami akong istoryang nalaman tungkol sa kanyang buhay, mga hirap at pasakit na pinagdaanan maging pisikal o kaya ay mapa-emosyonal, mula pa sa kanyang pagkabata at hanggang sa ngayon... Hindi ko lubos maisip na sadya palang may mga taong malulupit, kahit na sa sarili mong magulang pala ay maari mong danasin ang lupit at sakripisyong sadyang hindi mo gugustuhin... Maging sa mga kanyang minahal sa buhay ay dinanas nya ang mga kalupitan na hindi mo aakalaing magagawa ng isa mong minamahal...
Ang akala ko noong una ay sa komiks lang nangyayari ang mga ganong bagay, may mga nangyayari din palang ganoon sa totoong buhay... Kung kaya't kapag nakikinig ako sa mga bawat malulungkot na istoryang kanyang naranasan, may matinding galit at lungkot din ang aking nararamdaman... Paano kaya makakalaya ang isang tulad niya sa mga malulupit at malulungkot na ala-alang ibinigay sa kanya... Kung may magagawa lang akong paraan upang maipsan ang kanyang mapupoot na ala-ala... Sanay aking magawa kahit sa pinaka simpleng paraan... Hiling ko lang na sana nga ay makatulong ako sa kanya...